“Yamyam lezzetler”den arınmış bir yaşam mümkün mü?
Feminist teoriyle hayvan haklarını birleştiren öncü çalışmalarıyla tanınan Amerikalı yazar Carol J. Adams, The Sexual Politics of Meat (Etin Cinsel Politikası) adlı kitabında dikkat çekici bir cümle kuruyor:
“Kadınlar yamyam lezzetlerden, iyi görünme kaygılarından, pahalı mobilyalardan veya ziynet eşyalarından daha yüksek ve yüce bir şey için yaşamalı.”
Bu cümle yalnızca bir veganlık çağrısı değil; aynı zamanda patriyarkal tüketim kültürüne ve kadın bedeninin metalaştırılmasına karşı sert bir itiraz olarak okunuyor.
Et, cinsiyet ve tüketim ilişkisi
Carol J. Adams’a göre toplum, kadını ve hayvanı benzer şekilde nesneleştiriyor.
-
Hayvan eti sofrada “sessiz” bir nesneye dönüşürken,
-
Kadın bedeni de medyada ve reklamlarda tüketilen bir imgeye indirgeniyor.
Bu bağlamda yazar, kadınların et yemeyi reddetmesini sadece etik değil, politik bir eylem olarak yorumluyor.
“İyi görünme kaygısı”nı kim belirliyor?
Adams’ın bu sözündeki bir diğer güçlü unsur da beden politikasına dönük eleştiri.
Kadınların “iyi görünme” baskısı; moda, diyet endüstrisi ve güzellik normları üzerinden yeniden üretiliyor. Adams, bu yapay baskılardan özgürleşmenin, daha anlamlı ve içsel bir yaşam amacı geliştirmekle mümkün olduğunu savunuyor.
Ziynet eşyası değil, öz değer
Metindeki “pahalı mobilyalar” ve “ziynet eşyaları” gibi ifadeler, kapitalizmin kadın kimliği üzerindeki etkilerinisimgeliyor. Kadınların, tüketimle tanımlanan bir yaşam yerine üretim, dayanışma, etik ve özgürlük temelli bir hayat anlayışını benimsemesi gerektiği vurgulanıyor.
Yüce bir yaşam çağrısı
Carol J. Adams’ın çağrısı, kadınların hem kendi bedenleri hem de diğer canlılar üzerindeki sömürü zincirinden özgürleşmelerini hedefliyor. Bu yalnızca bir etik mesaj değil, aynı zamanda yaşam tarzı üzerinden şekillenen bir toplumsal dönüşüm önerisi.
